Ο Έρωτας αυτοκτόνησε στην έξοδο, σε τούτο το κανόνα.
Μια δοκιμή θανάτου αποκοτιάς ήταν, αλλά διεσώθη.
Το ελαφροΐσκιωτο αστέρι που ιόνισε τον άνεμο
Με ταλαντοσκοπικές μετρήσεις της νευρικής λειτουργίας του.
Δεν έγινε ποτέ ένας μοιραίος αυτόχειρ. Διαχειριστής
Της ευαισθησίας και της αιώνιας καταγωγής του έμεινε.
Σε όλον τον κανόνα πάλεψε με τις ηδονές και τις οδύνες.
Με παμπάλαια σώματα και κορμιά κατακερματισμένα.
Άλλους κώδικες ακολουθεί. Σε δικό του Θεό πιστεύει.
Ξέρει είναι τραγικός κι ελεύθερος, με θάνατους αγκαλιασμένος.
Γι’ αυτό ποτέ δεν άντεξε να πει το όνομά του και δεν ονόμασε αγάπη
Για όλους λέξη εύκολη, με έννοια κοινή. Μοναχικός θέλει να υπάρχει
Μουδιάζει στα αιμοφόρα αγγεία όλων
Δεν συνθηκολογεί, αλλά απελευθερώνει. Έμαθε να ζει ανθρώπινα
Με ομορφιά, ελευθερία και ευγενική αιώνια νιότη.
